فرا رسیدن نیمه شعبان، میلاد یگانه منجی عالم بشریت، حضرت صاحب الزمان(عج) بر همه مسلمانان جهان، به ویژه ایرانیان مبارک باد.
قیامت قامت و قامت
قیامت قیامت می کنی ای سرو قامت
موذن گر ببیند قامتت را به قد قامت بماند تا قیامت
ولادت حضرت عباس مبارک باد
سه گل روییده اندر
باغ احساس گل سوسن گل لاله گل
یاس
گل اول که ماه عالمین است عزیز
فاطمه نامش حسین است
گل دوم نگر غرق است در فضل امید
مرتضی نامش اباالفضل
گل سوم گل میعاد باشد
امام چهارمین سجاد باشد
اعیادشعبانیه مبارک
چه انتظار عجیبی!
تو بین منتظران هم عزیز من چه غریبی!
عجیب تر که چه آسان نبودنت شده عادت
نه کوششی، نه وفایی
فقط نشسته و گوییم: خدا کند که بیایی.
عمری است که از حضور
او جا ماندیم در غربت سرد
خویش تنها ماندیم
او منتظر است تا که ما برگردیم ماییم که در غیبت کبری
ماندیم.
بوی عطر یار دارد
جمعه ها مژده دیدار
دارد جمعه ها
جمعه در خورشید ما آئینه است
وعدگاه عاشقان آدینه است
جمعه ها دل یاد دلبر می کند
نغمه یابن الحسن سر می کند
ّ
برای آمدنت انتظار
کافی نیست
دعا و اشک و دلی داغدار کافی نیست
خودت دعا بکن ای مهربان که برگردی
دعای این همه چشم انتظار کافی نیست
هنوزم انتظارم
انتظار است هنوزم دل به سینه بی قرار است
هنوزم خواب میبینم به شبها همان
مردی که بر اسبی سوار است
همان مردی که آید جمعه روزی و این
پایان خوب انتظار است
یازده پله زمین رفت
به سمت ملکوت یک قدم مانده... زمین شوق تکامل دارد
مهدی جان!
سئوالی ساده دارم از حضورت
من آیا زنده ام وقت ظهورت
اگر که آمدی من رفته بودم
اسیر سال و ماه و هفته بودم
دعایم کن دوباره جان بگیرم
بیایم در رکاب تو بمیرم
بر چهره پر ز نور
مهدی صلوات
بر جان و دل صبور مهدی صلوات
تا امر فرج شود مهیا بفرست
بهر فرج و ظهور مهدی صلوات
مولای من! هرگز
نگویمت بیا دست من بگیر عمریست گرفته ای
مبادا رها کنی
صحبتی شد که خدا باب نجاتی بفرست ......... تلخى ذا ئقه را شاخ نباتی بفرست
مى رسد باعلم سبز امامت بردوش......... ازچه خاموش نشستی صلواتی بفرست *
گفتم که خدا مرا حیاتی بفرست...... طوفان زده ام راه نجاتی بفرست
فرمود که با زمزمه یا مهدی ............... نذر گل نرکس صلواتی بفرست
تو بین منتظران هم
عزیز من چه غریبی! عجیب تر که چه آسان
نبودنت شده عادت
نه کوششی، نه وفایی فقط نشسته و گوییم:
خدا کند که بیایی.
ز احمد تا احد یک
میم فرق است
جهانی اندر این یک میم غرق است
یقینا میم احمد میم مستی است
که سرمست از جمالش چشم هستی است
عید مبعث بر شما مبارک
به امید روزی که همه پیام های دنیا یک جمله باشد: مهدی آمد.
این دست های خالی و ساده دخیلتان ما را فقط به رسم رفاقت دعا کنید
خوشا به حال آنان که در کلاس انتظار حتی یک جمعه غیبت ندارند.
قطعه گمشده ای از پر پرواز کم است .... یازده بار شمردیم و یکی باز کم است
این همه آب که جاریست، نه اقیانوس است عرق شرم زمین است که سرباز کم است
زمستان خسته شد از بی بهاری / جهان می لرزد از این بی
قراری
گمانم جمعه ای باقی نمانده / خدایا تا به کی چشم انتظاری؟
ای گم شده ی مردم
عالم، تو کجایی؟
من هر جمعه که آید به امیدم که بیایی
چه روزها که یک به
یک غروب شد نیامدی
چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی
خلیل آتشین سخن، تبر به دوش بت شکن
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم نه
ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را در انتظار جمعه ام
دوباره صبح ظهر نه غروب شد نیامدی
از شنبه درون خود
تلنبار شدیم / تاآخر پنجشنبه تکرار شدیم
خیر سرمان منتظر دیداریم / جمعه شد و لنگ ظهر بیدار شدیم!